Zwaar geschut om Schiphol
|
| | digitalekrant.noordhollandsdagblad.nl

Door Koen Nederhof en Yteke de Jong
Leger aan advocaten wil gedwongen afname vliegbewegingen tegenhouden
De krimpzaak rond Schiphol is het toneel geworden van een juridische veldslag. Liefst 29 advocaten bestookten elkaar met zwaar geschut tijdens een kort geding in Haarlem met verwijten van onbehoorlijk bestuur, geldwolverij, trucs en cynisme.
Luchthaven dwingen tot krimp, mag dat wel?
Schiphol moet krimpen, zegt de overheid. De geluidsoverlast is te groot, zeggen de omwonenden. Krimp van Schiphol druist in tegen internationale luchtvaartverdragen, zeggen de maatschappijen. Ziedaar de Gordiaanse knoop.
Het grote aantal advocaten verbaasde de rechtbank ook enigszins. ,,De advocatendichtheid in deze zaak zou in aanmerking kunnen komen voor het Guinness Book of World Records”, aldus de rechter voor aanvang van het kort geding. Dit bleek de voorbode van juridisch artillerievuur.
Terwijl de zaak in essentie niet zo ingewikkeld is, legde advocaat Elkerbout van Easyjet uit. ,,Waar het hier simpelweg om gaat, is de vraag: wat de Staat wil doen, mag dat? Of moet de Staat hoger recht accepteren?”
De belangen zijn gigantisch. Niet voor niets was vrijwel de gehele op Schiphol actieve luchtvaartsector, inclusief de nationale, Europese, Amerikaanse en mondiale luchtvaartkoepels, aanwezig in de zaal. En de vraag mag dan simpel zijn, de context is ingewikkeld. Urenlang haalden de juristen dezelfde verdragen, wetten, besluiten en normen aan om aan te tonen hoe de Staat de problemen met geluidsoverlast door de luchthaven zou moeten benaderen.
Schiphol werkt al jarenlang met een maximum aantal vliegbewegingen van 500.000, maar dit is juridisch nooit vastgelegd door het kabinet in een zogeheten luchthavenverkeersbesluit (LVB1). Hoewel dit al met alle partijen in de luchtvaart was afgesproken, kon de Inspectie ILT deze situatie niet langer gedogen. Dat wreekt zich nu.
Nieuwe balans
Want, zo betoogt de Staat, het is tijd voor een nieuwe balans tussen de economische belangen en de belangen van omgeving en omwonenden. Maar de vliegmaatschappijen zeggen op hun beurt dat de Staat hen bij de plotse afslag naar krimp had moeten betrekken. „Met één pennenstreek zijn alle oude, breed gedragen afspraken van tafel gegaan”, zo stelde raadsheer Pool van TUI, die erop wees dat het inleveren van 8 procent aan de vluchten voor TUI ’het verschil bedraagt tussen rode en zwarte cijfers’. „We worden zo in de verliezen gedrukt”, zo meldde Pool. De mondiale koepel IATA stelt dat er internationale luchtvaartverdragen worden geschonden door de ingreep. De vliegmaatschappijen stellen in navolging van Europese en mondiale regels dat krimp een laatste optie zou moeten zijn. Deze zogeheten balanced approach houdt in dat het mes pas in de luchthaven mag, als alle andere maatregelen tegen herrie niet geholpen hebben.
De Staat waarschuwde de luchtvaartmaatschappijen dat ze mogelijk veel minder vluchten overhouden, als ze niet akkoord gaan met de 460.000 vliegbewegingen per 1 november. ,,Eisers redeneren vanuit de gedachte dat er zoiets bestaat als eindeloze groei, en dat zij daar bovendien recht op hebben. Dat is een misvatting’’, aldus de Staat. De maatschappijen stelden op hun beurt dat de Staat de 500.000 al jaren toepast als ’legally binding’. De uitspraak is uiterlijk 5 april.
Bekijk bericht op "digitalekrant.noordhollandsdagblad.nl"
Geplaatst door B. van Marlen uit Uitgeest
Het echte hoger recht dat de Staat moet accepteren is het recht op een gezonde leefomgeving van zijn inwoners zonder voortdurende inbreuk erop door herrie en vervuiling. De Staat is hiertoe verplicht.
We moeten ook af van een economie die gebaseerd is op alleen maar groei en meer consumptie.
En die mooie ‘balanced approach’ gaat niet werken, ja wel rekenkundig, ,met de zgn. ‘stillere’ vliegtuigen en de veel te hoge normen gekoppeld aan het gejeremineer van de sector. Waarom niet? Dit is al eerder geclaimed en geprobeerd, met de uitkomst dat de hinder alleen maar is toegenomen.
Met de nieuwe dosis-respons relaties voor Lden en Lnight van het RIVM zou het wel eens zo kunnen zijn, dat aan de door de sector altijd beweerde gelijkwaardigheid van de criteria helemaal nooit is voldaan. Dit werd helaas ter zitting ook niet opgevoerd!