Tweede bewonersbijeenkomst vliegveld RTHA

Wat hangt er boven ons hoofd ?

Door Ada van Noordwijk

OVERSCHIE- Vliegveld Rotterdam The Hague Airport heeft plannen om het aantal vluchten in 2018 uit te breiden. De gebiedscommissie Overschie, het Ministerie van Infrastructuur en de andere overheden die hierbij betrokken zijn, willen weten wat omwonenden vinden van deze plannen. Hiervoor was er een tweede bewonersbijeenkomst op maandag 16 januari j.l. Omdat de eerste bijeenkomst veel bezoekers had getrokken werd de tweede niet in De Fabriek gehouden maar in het gebiedskantoor Overschie aan de Burgemeester Baumannlaan 178. Dat dit een goede beslissing was werd meteen al duidelijk bij binnenkomst. De zaal ging open om 19.15 uur en meteen liep het storm. Zeker honderd bewoners en anderszins geïnteresseerden luisterden naar Rob Algra van DCMR die in zijn introductie vertelde dat er bij uitbreiding van RTHA, het vliegveld dat Overschieënaren halsstarrig ''Zestienhoven'' blijven noemen, meer stank -en geluidsoverlast zou kunnen gaan krijgen. "We moeten gaan naar een nieuw Luchthavenbesluit (LHB)"zei hij. Een nieuw luchthavenbesluit regelt de startbaanafmeting, de ligging en de afmeting van het luchthaventerrein, de openingstijden inclusief het nachtregime, de ruimtelijke ordening zoals vliegveiligheid (obstakelvlakken) en het milieu. Na de uitgebreide introductie werden de bezoekers in zes groepen verdeeld en leden van de gebiedscommissie leidden de gesprekken.

In iedere groep werd uitvoerig gesproken over de huidige situatie. Er zijn veel klachten over geluidshinder met name 's morgens vroeg en bij nachtvluchten. Vooral vertraagde vluchten leveren frequent klachten op. Slaapverstoring, onderbroken gesprekken en rondcirkelende vliegtuigen worden genoemd als directe aanleiding voor het indienen van een klacht. Het intercontinentaal nachtbesluit zegt dat er 's nachts geen vluchten mogen zijn, maar zakenvliegtuigen schijnen toch 's nachts te mogen vliegen zoals zakenvluchten van Shell en regeringsvluchten. De discussie ging ook over het toenemende maatschappelijke verkeer dus spoed en politie. Men vindt dat de heli's wel wat minder geluid zouden moeten maken maar men klaagde toch niet echt over overlast ervan omdat het noodzakelijke vluchten zijn. "Je zult zelf maar een ongeluk hebben of te maken hebben met geweld of inbraak".

Bij mogelijke uitbreiding van extra vluchten werd vooral de zorg over de luchtkwaliteit en de gevolgen voor de gezondheid uitgesproken. De uitstoot van fijnstof zorgt voor vuile vensterbanken, ramen, tuinmeubilair en er zijn al veel gezondheidseffecten bekend zoals verminderde longfunctie, verergering van luchtwegklachten zelfs vroegtijdige sterfte aan luchtwegklachten en hart- en vaatziekten. De bijdrage van fijnstof door de luchtvaart is relatief gering maar het verkeer van en naar de luchthaven draagt wel bij. Ultrafijnstof (UFP) geeft nog meer gezondheidsproblemen. UFP zijn zeer kleine deeltjes met het vermogen verder in het lichaam binnen te dringen en daardoor schadelijke effecten te kunnen bezorgen.

De overlast van sportvliegtuigjes werd genoemd en men vindt eigenlijk dat die niet mogen. Men heeft geen problemen met incidentele vluchten met reclamevliegtuigen die bijvoorbeeld vliegen bij evenementen zoals feesten en belangrijke voetbalwedstrijden. De reuk van de kerosine kwam ook nog even aan de orde. De stank is windafhankelijk maar zorgt kennelijk toch regelmatig voor overlast zo hoorde ik. De conclusie van de gesprekken is dat men twijfelt over de noodzaak van uitbreiding. De bestaande situatie behouden maar alleen de allernieuwste toestellen toestaan, de verouderde verbieden, minder sportvliegtuigjes en meer controle over het nachtregime zou wenselijk zijn.

De gesprekken van de verschillende groepen werden samengevat in de grote zaal beneden van het gebiedskantoor en kwamen per groep opvallend overeen. De gebiedscommissie gaat met deze uitslag als advies naar de Bestuurlijke Regiegroep RTHA bestaande uit Provincie Zuid-Holland, Rotterdam, Schiedam en Lansingerland. De avond werd besloten met een hapje en een drankje waarbij mij bleek dat de bewoners blij waren gekomen te zijn. Ze hebben hun zegje kunnen doen, hun geluid laten horen, ze voelden zich gehoord en "wanneer je niks zegt heb je later ook niks te klagen".