Protesteren, dat kan Wijk aan Zee

Door Annemiek Jansen

Het dorp Wijk aan Zee werd in de jaren negentig aan alle kanten bedreigd. Door mooie plannen die het dorp zelf alles behalve mooier maakte. De protesten namen toe. De demonstranten zetten het dorp te koop, boden de groepsfoto aan aan minister Annemarie Jorritsma van verkeer en waterstaten, namen een cd op met protestliederen. Het kan allemaal weer uit de kast gehaald worden. Want je moet je laten horen, dat weten ze heel goed in Wijk aan Zee.

In 1996 werd het plan Boskalis gelanceerd waarbij het dorp Wijk aan Zee volledig vergeten bleek te zijn. In de tekst kwam het dorp niet voor en op de kaart was Wijk aan Zee niet eens ingetekend, alsof het niet eens meer bestond. Dat is nu wel anders. Wijk aan Zee wordt zeker genoemd. Maar het plan blijft hetzelfde: een vliegveld in zee, voor de kust van het dorp, bedacht door zestig bewonersgroepen uit de regio Schiphol.

Filosoof Bert Kisjes uit Wijk aan Zee die destijds nauw betrokken was bij alle protesten, duikelde deze week wat artikelen van zijn hand op. Hij concludeert dat ze weinig aan actualiteit hebben ingeboet, 22 jaar later. Nu het plan voor een vliegveld in zee ook weer actueel is geworden. Hij schrijft: ’Laat de Kust met Rust en de Dorpsraad beschouwen een aanlanding voor de kust als het einde van het dorp. Het dorp ligt dan niet langer aan zee maar aan een haventerrein terwijl het aan de andere kanten door Hoogovens omarmd wordt. De plannenmakers zeggen luchthartig: ’t Valt wel mee. En doen aan mooipraterij.’

Proppen
En in zijn stuk ’Proppen in de IJmond’ uit 1997: ’De IJmond is propvol. Ja, daarom was Schiphol zo ontzettend blij met dat idee van een vliegveld in zee. Dan waren ze meteen van een heleboel geluidsproblemen af. Maar het is een strohalm. Men rekent al met een vliegveld nog voordat men in de verste verten weet wat de gevolgen daarvan zullen zijn.

Iedereen langs de kust kan vertellen wat de gevolgen van de verlenging van de pieren bij IJmuiden waren voor de kust. Dat heeft heel wat gekost wat die arme haven van Amsterdam nooit heeft kunnen opbrengen.

Een kunstmatig eiland in de Noordzee betekent een fikse ingreep in de zandstromen. Komen de financiële gevolgen daarvan boven op de prijs van een vliegticket? Als er zo'n constructie bedacht wordt gaat dat vliegveld in zee vast niet door.’

Kisjes zei toen al: ,,Het is in de jaren zeventig al begonnen. Sinds dat moment zijn ingenieurs bezig plannen voor in zee te maken. De tweede Maasvlakte, de kustlocatie bij Hoek van Holland, het Poseidonplan bij Den Helder en nu weer het vliegveld in zee voor de kust van Wijk aan Zee. Ze hebben de zee ontdekt als een plek die je vol kunt bouwen. ’’

Leeg
,,De zee is voor techneuten synoniem aan 'een lege plek'. Maar dat is het natuurlijk niet. De zee is niet leeg, de zee heeft betekenis voor heel veel mensen. Niet voor niets gaat bijna elke Nederlander regelmatig naar zee. We zoeken daar iets en de zee biedt dat ook.’’

Die woorden zijn nog net zo actueel.