Groei luchtvaart structureel probleem

Structureel onrecht

Het zal niemand verbazen dat Platform Vliegoverlast Amsterdam (PVA) niet blij is met de richting die het uiterst rechtse kabinet deze zomer heeft gekozen ten aanzien van luchtvaart. Met dit kabinet zijn we weer helemaal terug in plaats van vooruit als het gaat om Leefbaarheid, Gezondheid, Natuur, Klimaat en Veiligheid en een extra slot op de deur voor woningbouwmogelijkheden in de Randstad. Dat Barry Madlener zich 'minister van verbetering' denkt te kunnen noemen, is een gotspe.

Maar we moeten niet uit het oog verliezen dat alle voorgaande kabinetten de luchtvaart ook een opvallend warm hart hebben toegedragen, ongeacht de politieke kleur. En Mark Harbers mag dan nu wel het lichtende voorbeeld zijn door zijn beweging naar enige krimp, we moeten niet vergeten dat dát onder druk ging van de rechtsgang van de stichting Recht op Bescherming tegen Vlieghinder (RBV).

Zijn toenmalige collega Wopke Hoekstra heeft destijds miljarden steun gepompt in Air France - KLM, de aanstichter van al dat onnodige overstapverkeer. Hoekstra heeft daarmee als minister van Financiën door die Air France - KLM ‘investering’ de Nederlandse schatkist miljarden lichter gemaakt. Het marktaandeel is sindsdien enorm gekelderd. Kortom een grote verspilling van onze belastingcenten.

In de Luchtvaartnota 2020 - 2050 staat ook nog altijd groei gepland. We hebben in menige video uitgebreid aandacht besteed aan de gevolgen van het hubmodel van Schiphol/KLM.

Hoe heeft het zover kunnen komen? En welke factoren zijn instrumenteel bij het tot stand komen van dit structurele onrecht?

Ons inziens zijn dat er drie, namelijk:
- een schadelijke marktcyclus,
- het dogma van individuele verantwoordelijkheid
- en de perverse rol van kennis.
Fulco van der Veen neemt ze door.

Link naar de video Structureel onrecht.