De regering heeft een groter probleem dan Schiphol

Artikel van Nicolaas Gerrits

Wat Schiphol ook aan boerderijen opkoopt om aan een natuurvergunning te komen, het is zinloos. Dat geldt voor talloze bedrijven die net als Schiphol jarenlang hebben kunnen opereren en uitbreiden zonder natuurvergunning. Het resultaat is dat niet die bedrijven, maar de overheid met het probleem zit, zegt stikstofexpert en Habitatrichtlijnkenner Nico Gerrits.

De uitbreiding van het vliegverkeer op Schiphol veroorzaakt een toename van de uitstoot van stikstof (NOx). Die NOx slaat “ergens” neer. Als dat “ergens” een Natura2000 gebied is, kun je in theorie bepalen hoe groot die depositie in mol/ha.jr is.

Stel dat je kunt bewijzen dat de extra uitstoot van Schiphol op bijvoorbeeld de Veluwe de depositie van 1 mol/ha.jr vergroot. Dat is meer dan de uiterst lage drempelwaarde van 0,005 mol/ha.jr die Nederland hanteert om een vergunning te kunnen verlenen.

Ingevolge artikel 6, lid 3 van de Habitatrichtlijn kan Schiphol de door uitbreiding veroorzaakte extra NOx uitstoot mitigeren. In dat geval moet de luchthaven zijn bedrijfsvoering zodanig aanpassen dat de extra uitstoot en daaraan gekoppelde depositie onder de 0,005 mol/ha.jr komen. Dat krijgt Schiphol kennelijk niet voor elkaar en daarom kan de luchthaven geen vergunning krijgen.

Daardoor schuift de zaak juridisch door naar artikel 6, lid 4, van de Habitatrichtlijn. Dat zegt dat voor projecten van groot nationaal belang met een significant negatief effect op specifieke habitattypen, zoals Natura2000-gebieden, toch een uitvoeringsvergunning kan worden verleend, mits de door de uitbreiding veroorzaakte schade aan die specifieke habitattypen wordt gecompenseerd.