Bewonersvereniging wil beter beeld overlast vliegveld (Rt/Gv Airport)

Door Hubert van Breemen, Dichtbijmeeschrijver


ROTTERDAM - De vereniging Bewoners tegen Vliegtuigoverlast Rotterdam Airport (BTV) vindt dat het vliegveld RTHA geen realistisch beeld schetst van de overlast.

Vliegveld Rotterdam the Hague Airport (RTHA) stelt op zijn website dat ‘het geluidsbelaste gebied van de nieuwste, blijkbaar door Transavia op RTHA gebruikte, Boeing 737 nauwelijks groter is dan de omvang van de start- en landingsbaan’. De realiteit is (helaas) dat het geluidsbelaste gebied in de praktijk vele malen groter is. Als bijv. een Boeing 737 opstijgt, ervaren meerdere gemeenten tot kilometers afstand van de baan, geluidsoverlast.

Voorts stelt RTHA dat ‘omwonenden van de luchthaven nauwelijks iets merken van de vluchten’. De BTV vindt dit een suggestieve en onjuiste tekst. Zo blijkt uit het onderzoek dat de gemeente Rotterdam in juni 2015 onder Rotterdammers liet doen over duurzaamheid, waaronder de mate van overlast door vliegtuigen, dat 37% van de Rotterdammers last van geluid van vliegtuigen blijkt te ondervinden; in het noordwestelijk deel van Rotterdam bedraagt dat percentage zelfs 59 en in het noordwestelijk deel 46!

RTHA meldt verder dat ‘het geluid van een opstijgend ‘next generation’ vliegtuig, op 3 kilometer afstand van het eind van de startbaan, slechts 70 decibel is’, en dat dit ‘ongeveer gelijk is aan het geluid van een moderne stofzuiger’. Voor de (vele) omwonenden die juist ook binnen een afstand van 3 kilometer van RTHA wonen, natuurlijk een tekst die de geluidsoverlast van vliegtuigen teveel bagatelliseert. Zo laat de DCMR rapportage vliegtuigmeldingen 2e kwartaal 2015 zien dat in die periode op de meetpost Veldkersweg ’s nachts 85,7 dB(A) en overdag zelfs 91 dB(A) is gemeten. Dergelijke herrie ervaren omwonenden echt niet als het geluid van een moderne stofzuiger. Als RTHA op zijn website verslag doet van het over RTHA bij de DCMR ingediende aantal klachten komt RTHA niet veel verder dan te melden dat ‘negen personen (1,2% van het totaal aantal personen) verantwoordelijk zijn voor de helft van het aantal klachten’ en ‘ één persoon verantwoordelijk is voor 21% van het aantal klachten’. Hoe correct deze cijfers voor enig jaar in statistische zin ook mogen zijn, het zou van een groter inlevingsvermogen getuigen om hier vooral te benoemen hoeveel klachten er in voorgaande jaren over RTHA zijn ingediend, en bijvoorbeeld welke uren binnen het etmaal die betreffen, en de gebieden van waar de klagers zoal komen.

Al met al relativeert RTHA de geluidsoverlast, en de klachten daarover, veel te veel. De BTV vindt dat niet op zijn plaats, en vraagt RTHA dan op zijn site het publiek (en daarmee ook de politiek) (wel) relevante feiten en cijfers te noemen.