Bewoners omgeving Lelystad Airport hebben zorgen

Door JOHNASSMANN, Dichtbijmeeschrijver

ALMERE - De Almeerse inwoners, met name die van Almere-Haven, Oosterwold en Nobelhorst, kijken met argusogen naar de ontwikkeling van de luchthaven Lelystad waar het gaat om toekomstige nadering- en vertrekroutes van Lelystad Airport.

De Flevolandse luchthaven heeft twee landing- en startbanen, één naar het Zuid-Westen (baan 23) en één naar het Noord-Oosten (baan 05). (De cijfers x 10 staan voor de magnetische richting van het kompas). Men heeft indertijd gekozen voor deze richtingen omdat de wind in de Flevopolder overwegend uit deze richtingen waait. De bestaande banen worden verlengd naar een lengte die voldoende zijn voor vliegtuigen als de Boeing 737 en de Airbus A 320 om er veilig vanaf te starten dan wel erop te landen, ook wanneer de banen nat zijn.

Geen paniek
Dichtbij heeft al vele malen hierover gecommuniceerd met haar lezers. Kort geleden heeft redacteur Jeroen Oosterheert nog een artikel gepubliceerd waarin hij aandacht geeft aan verontruste leden van de Burger Participatie Almere (BPA). Zij zien hun rust straks in ernstige mate verstoord worden omdat zij meerdere malen per dag een landend dan wel startend vliegtuig over het huis horen gaan.

Wat betreft de vertrekroutes hoeft de BPA zich geen enkele zorg te maken; vliegtuigen die in Zuid-Westelijke richting gaan starten moeten vóór Oosterwold, Nobelhorst en dus ook Haven een bocht maken om uiteindelijk de Flevopolder te kunnen verlaten. Landende vliegtuigen echter hebben wel degelijk een route over Haven, Nobelhorst en Oosterwold, maar dat is nog geen reden om volledig in een paniek-modus te geraken.

De landende vliegtuigen maken gebruik van het Instrument Landings System(ILS). Een ideale dalingslijn die op een afstand van meestal 6 nautische mijlen (11.111 mtr) van het begin van de landingsbaan ligt en moet worden aangevlogen op een hoogte van 2.000 voet / 610 meter. Ter hoogte van Haven, Oosterwold en Nobelhorst heeft het vliegtuig nog veel hoogte, is echter al aan het dalen naar de gewenste 2.000 voet en heeft dus het gas dicht staan. Je hoort het vliegtuig dan misschien wel (afhankelijk van o.a. de windrichting en sterkte) maar of je dan kunt spreken van geluidsoverlast.

Ik ben echter nog nooit wakker geworden van een Boeing die naar de Oost-West landingsbaan van Schiphol vloog en vaak op een hoogte van 610 meter over m’n huis kwam vliegen. Afgezien van dat alles, op het gebied van vertrek- en aankomstroutes wordt nog druk overleg gepleegd. Niets staat nog vast en dat komt door het feit dat de luchtverkeersleiding qua structuur verandert moet gaan worden met veel meer nadruk op efficiëntie en veiligheid. Maar hoe het ook wordt geregeld en afgesproken, van routes afsnijden, doen wat je als vlieger goed denkt te vinden, eigenhandig optreden van de cockpitbemanning, kan allemaal geen sprake zijn.

Het zijn allemaal strak omlijnde procedures die geen opening hebben om er wat mee te klungelen en anderen daardoor in gevaar te brengen. Vliegtuigen met turboprop aandrijvingen zijn tegenwoordig allemaal kleine vliegtuigjes die op geen enkele manier het etiket “geluidsoverlastig zijn” verdienen. Ook is het lager of hoger vliegen op basis van windrichting en sterkte absoluut niet aan de orde. De optie om het aanvliegpunt van een ILS hoger dan 2.000 voet te leggen is niet goed omdat het vliegtuig dan te stijl zou gaan dalen en daardoor een te grote dalingssnelheid zou hebben om nog op tijd tot stilstand te kunnen op de landingsbaan.

Tegen de tijd dat Lelystad Airport haar deuren opent voor Boeings en Airbussen moet er veel water door de zee met name wat betreft de vertrek- en aankomstroutes.

John Assmann