Als je te veel klaagt, word je als beroepsklager gezien

Onlangs las ik in een artikel over de geluidsoverlast van Schiphol een ‘relativerende’ opmerking van vertegenwoordigers van Schiphol dat een zeer groot deel van de klachten afkomstig was van slechts één of enkele klagers en dat het totaal aantal klachten dus wel meeviel. Een klassiek voorbeeld van wat in de psychologie een double bind wordt genoemd. Als je bij elke keer dat je overlast ondervindt een klacht indient, word je beschouwd als beroepsklager en word je om die reden niet serieus genomen. Als je alleen maar af en toe een klacht indient, word je beschouwd als iemand die kennelijk niet zo heel veel last ondervindt. Ja, zo lust ik er nog wel een paar!

Op maandag 6 juni was het weer eens raak. De hele godganse dag vliegtuigherrie in de binnenstad. Toen ik uiteindelijk besloot om maar weer eens (na dit zeker enkele jaren níet te hebben gedaan) officieel bij het Bewoners Aanspreekpunt Schiphol (BAS) een klacht in te dienen, bleek dat dit tegenwoordig niet meer zomaar kan. Je moet je nu eerst een account aanmaken, met sterk wachtwoord en al. Om heel heel af en toe te kunnen klagen zeker! Want als je het te vaak doet word je als een ‘beroepsklager’ beschouwd. Wie neemt wie hier nu eigenlijk in de maling?

Robert Rehm, Amsterdam