Valkuilen Van Alders
Onlangs heeft oud-minister Hans Alders zijn advies over de middellange termijnontwikkeling (tot 2020) van Schiphol aangeboden aan minister Eurlings (V&W). Kern van dat advies is dat de wettelijke maxima voor vliegtuiglawaai in de woongebieden bij Schiphol worden afge-schaft. In plaats daarvan komen globale afspraken om de geluidhinder te beperken, aangeduid als Vliegen Volgens Afspraak (VVA). Voor de bewonersvertegenwoordigers in de Commissie Regionaal Overleg luchthaven Schiphol (CROS) uit de regio Noord-Kennemerland is het af-schaffen van de wettelijke geluidsmaxima onaanvaardbaar. Hiermee vervalt de enige wettelij-ke bescherming tegen vliegtuiglawaai en wordt het nog eenvoudiger voor de luchtvaartsector om zich te onttrekken aan gemaakt afspraken. Zij vinden dat Alders slecht werk heeft gele-verd.
Eén van de opdrachten aan Hans Alders was dat een verdere groei van het luchtverkeer minder geluids-hinder moeten brengen voor het “buitengebied”. Dwz het gebied verder van de luchthaven, zoals Noord-Kennemerland. Het advies concentreerde zich echter op bescherming van het binnengebied. Hoewel daar maar 3% van de ernstig gehinderden wonen. De enige verbetering in het Aldersadvies voor het buiten-gebied zijn de glijvluchtlandingen die pas vanaf 2015 kunnen plaatsvinden. Aan de toenemende geluids-overlast door de toename van het startend vliegverkeer wordt niets gedaan.
De concrete gevolgen van het Aldersoverleg voor Noord-Kennemerland zijn dat wij driemaal worden be-nadeeld. Ten eerste door de groei van 425.000 naar 510.000 vliegbewegingen per jaar(waarbij iedere vliegbeweging méér ook een hogere geluidsbelasting betekent aangezien vliegtuigen amper nog stiller kunnen worden). Ten tweede door de recent afgesloten experimenten die hebben geleid tot een verdere verhoging van de bestaande maxima voor geluidsbelasting in deze regio (hoewel deze experimenten wa-ren bedoeld als “verbetermaatregelen”). En ten derde door het overschakelen in VVA naar “STRIKT pre-ferentieel baangebruik”, waardoor het gebruik van de Polderbaan met voorrang wordt opgevoerd. Dit betekent dat de nadelen van het nieuwe Schipholbeleid worden geconcentreerd in onze regio. Wij worden gebruikt als het afvoerputje van Amsterdam.
De afgelopen jaren hebben bewezen dat “afspraken” over Schiphol nooit stand hebben gehouden. Met de introductie van VVA als een “normen- en handhavingstelsel” worden geluidsnormen voor de woonplaat-sen rondom Schiphol afgeschaft. Wij hebben dan ook veel begrip voor de voorzitter van de Vereniging Gezamenlijke Platforms Vlieghinder, de heer Von der Meer dat hij om deze reden is opgestapt van de Alderstafel. Het afschaffen van de grenswaarden is onaanvaardbaar en tevens in strijd met de Strategi-sche Nota Schiphol van de gemeenten in Noord-Kennemerland. Daarin staat dat het hinderniveau voor vliegtuiglawaai niet hoger mag zijn dan het hinderniveau voor wegverkeer. Echter met VVA worden deze normen voor vliegverkeer juist afgeschaft, waarmee geluidsbelasting ongehinderd kan groeien. Hierdoor kunnen ook nadelige effecten voor de volksgezondheid ontstaan. Delen van onze regio zitten nu al ge-vaarlijk dicht tegen dat niveau aan!
Om deze reden zijn wij voorstander van een beter normstelsel en hebben wij vanuit onze grote ervaring met geluidshinder het initiatief genomen om een goede normering te ontwerpen. Hierbij is de geluidsbe-lasting die men een mens redelijkerwijs kan aandoen als uitgangspunt genomen. Dit voorstel is aangebo-den aan onze bestuurders en de bewoners uit andere regio’s. Inmiddels hebben deze bewoners hun sym-pathie uitgesproken voor ons voorstel en wij hopen dat ook onze bestuurders hun steun uitspreken voordat het aan de Tweede Kamer wordt aangeboden.
Het Aldersadvies is ons zwaar tegengevallen en lijkt de ultieme overwinning van de luchtvaartsector. De 250 handhavingpunten werden onder Netelenbos al teruggebracht tot 35. Nu met het Aldersadvies wordt dit gereduceerd tot nul, waarbij de lokale maxima voor geluidsbelasting volledig is weggespeeld! Vliegen Volgens Afspraak in zijn huidige vorm is géén serieus voorstel voor een nieuw norm- en handhavingstel-sel. Het is een verzameling Valkuilen Van Alders, waarbij omwonenden een ruime keus hebben in welke kuil ze willen vallen.
Hans van Schoor
Mede namens de bewonersvertegenwoordigers in de CROS van Beverwijk, Castricum, Heemskerk, Heiloo, Uitgeest en Velsen.
Geplaatst door Olav Bijvoet uit Castricum
Zojuist lees ik je bijdrage op de website vlieghinder.
Met de uitgangspunten ben ik het uiteraard eens.
Het is onzinnig en droevig dat de in het verleden gemaakte harde afspraken zijn geschonden in ruil voor twijfelachtige beloften en maatregelen en dat bewonersvertegenwoordigers bij dit soort afspraken betrokken zijn geweest. Het is temeer een probleem dat de Kennemerland het kind van de rekening is en geen bescherming heeft tegen wat dan ook.
Je kunt de laatste opmerking veralgemeniseren. In zekere zin geldt dit voor meer buitengebieden. De zwakke positie van Noordwijk en omstreken is een grote zorg voor Zuid-Holland. Terecht
Die betrokkenheid van omwonenden is min of meer afgedwongen door meepraten van te voren afhankelijk te maken van het accepteren van compromissen. Juist de omwonenden in de regio Schiphol willen terecht de kans om mee te beslissen niet voorbij laten gaan.
Ik zou onder je aandacht willen brengen dat handhavingsprocedures historisch gemodelleerd zijn op maatregelen tegen regionale ordeverstoring door industrieën. Vandaar dat de wetgeving voornamelijk op Schiphol betrokken is Pas onlangs hoor je geluiden dat het om meer gaat dan de regio, om luchtvaart in het algemeen.
Handhavingsprocedures zijn feitelijk wettelijke maatregelen die regionaal via afspraken de vrijheid van belanghebbenden, luchtvaart enerzijds, bewoners anderzijds, beperken. Ze mogen natuurlijk niet worden opgeheven.
Momenteel ontstaat overal het bewustzijn dat er meer aan de hand is dan een klassiek regionaal probleem. De effecten van Luchtvaart op de leefomstandigheden in het door luchtvaart bestreken gebied breidt zich ver buiten de luchthavenregio's uit. Luchthavens worden nu ineens ook middelen om burgers te ontlasten door meerdere luchthavens bij de luchtvaart te betrekken en per luchthaven meerdere banen (dat laatste kennen wij maar al te goed).
De neiging bestaat nu om het probleem, wat nu niet allen regionaal is, maar een van luchtverkeer, met handhavingsprocedures te lijf te gaan gelijk aan die bij de regionale bescherming. De voorstellen die de bewoners van Cluster Noord doen zijn zulke pogingen. Ik denk dat luchtvaart te variabel is om net als regionaal grenzen vast te leggen die voor de toekomst bescherming bieden. Uitruil is in zulke grote gebieden onmogelijk. Niet alleen de bewoners hebben onvoldoende kennis om een starre oplossing te vinden, maar ook de LVNL kan onmogelijk efficiënt zo ver en met zo veel detail in de toekomst te zien. Jij weet ook net zo goed hoe uiterst variabel het probleem is en hoe het niet alleen wordt bepaald door aantallen vliegbewegingen maar door velerlei andere aspecten van hinder die je onmogelijk eens en voor altijd precies kunt omschrijven.
Nu kom ik aan mijn punt: Het gaat er nu niet om grenzen voor de toekomst maar om te zorgen dat de ACTUALITEIT van vliegen altijd een acceptabele is. Dat is iets anders dan zorgen dat het in de toekomst wel erger maar niet veel erger mag worden. Het IS al erg. Op geleide van bevindingen dient de luchtvaart zijn vlieggedrag steeds bij te kunnen stellen. Dat eist het ontwikkelen van kennis om zo'n beheersingsproces te realiseren. Ik ben er van overtuigd dat et kan (kijk maar in Kennemerland is er al veer verbeterd door dat er meer gespreid wordt gevlogen, al is die spreiding niet direct het gevolg van zorgzaamheid, maar hangt ze samen met de vliegdrukte! Meer vliegen is voor sommigen soms minder hinder.
Het voorafgaande kan alleen als de verkeersleiding formeel door de wetgever naast veiligheid en capaciteit en milieu (handhaving) verantwoordelijk wordt gesteld voor de ACTUELE kwaliteit van leven in het luchtvaartgebied en ook de opdracht krijgt nu eens serieus zelf aan de slag te gaan met het ontwerpen van diagnostische en begeleidingssystemen. Er zal ook een onafhankelijke autoriteit moeten zijn via welke de overheid de verkeersleiding hierop afrekent. Een Sociaal Economische Autoriteit Luchtvaart (SEAL).
Ik vraag jou en je collega's hierover om een ernstig gesprek. Het zal ook onderwerp zijn van hetgeen ik via de wethouder aan de gemeenteraad zal voorleggen.
V&W is op de hoogte. Wij hebben vele gesprekken achter de rug. Een van hun problemen is dat deze vernieuwing wel acceptatie behoeft door de burgerij. Verder dient de zaak goed onderbouwd te worden. Als je met het Aldersproces wegkomt waarom zou je het dan ingewilkkeld maken? Geef ze niet die kans.
Olav
Gaarne je reactie