Platform Vlieghinder Kennemerland
 

Met het Oog op de Toekomst

 |
 Geplaatst door: Liesbeth 
 |
 Bekeken: 1287 
|
 Prof dr OLM Bijvoet 
Met het Oog op de Toekomst

Vandaag heeft Olav Bijvoet als lid van het PVRC het volgende commentaar gestuurd naar de commissie Everdijk als reactie op zijn vierde voortgangsrapportage. (zie actueel). Het dient ook als bijlage bij het door hem als lid van het PVRC ingediende verbetervoorstel (V00001A.1 op de website http://www.evaluatieschiphol.nl/html/verbetervoorstel_2.html?sorttype=a&sort=Dossier.NUMMER)
Het commentaar heet “Met het Oog op de Toekomst”
In dit commentaar wordt geprobeerd te laten zien hoe de vormgeving van de opdracht van de overheid aan de Commissie Eversdijk (CDV, Commissie Deskundigen Vliegtuiggeluid) door heeft gewerkt in de resultaten van het onderzoek van die commissie. Dat pakt uiteindelijk veel te voordelig uit voor Schiphol en te nadelig voor de bevolking, zelfs in het rapport aan Eversdijk.
Het commentaar zet dat recht.
Daarbij ruimen we ook een misverstand op bij de omwonenden, namelijk dat de Lden (die maat van Schiphol in de handhavingpunten) altijd verkeerd is. Dat is niet waar. Het is zelfs een goede maat als je maar weet waar je hem voor gebruikt. We moeten die beslist niet kwijt raken.
Waar je hem niet moet gebruiken is buiten Schiphol en buiten de directe omgeving van Schiphol: dus niet in de gebieden van het overige luchtverkeer. Daar moet je niet handhaven maar sturen op overlast.
Pas als dat niet meer lukt moet er een noodkreet naar Het rapport wil de ogen van de commissie openen voor dat feit. De commissie heeft te weinig begrip ervoor juist in die verdere uithoeken van het luchtverkeer handhaven ondoenlijk is, maar zorg voor en aanpassing aan de behoeften van omwonenden een must.
ik beveel het aan die zaken goed te lezen. Het is goed om begrip te krijgen voor de echte problemen en niet steeds te hakketakken of de wet wel goed is uitgevoerd.
waar het om gaat is, of het probleem goed wordt aangepakt. Alleen zo gaan de bewoners er op vooruit.
Het voorstel vindt U hier


Reacties op dit bericht

Geplaatst door Nico uit Den Haag

Geachte professor Bijvoet,

Zoals u als geen ander weet, zijn er exacte en niet exacte wetenschappen. Gewoon geluid meten is een exacte wetenschap. Welke normen het beste de overlast beschrijven komt reeds in de sfeer van interpretatie. Als je het dan hebt over ROC-krommen (Receiving Operating Characteristics)dan is er al een probleem geschapen, en wel omdat de meeste mensen dat al niet kennen en dat is een beetje waarschijnlijkheidsleer t.a.v. detectie- en vals alarm gebeurtenissen.
Echter reeds bij testen van het meten van vliegtuiggeluid wordt door een aantal instituten gesjoemeld. Dit is geconstateerd door een wetenschapper, die zeer gewaardeerd wordt door het meest prestigieuze wetenschappelijk tijdschrift in de wereld op dit terrein. En dat is dan een exact vak.
Wat hebben dan de bewoners te verwachten van de overwegingen en interpretaties van de verschillende commissies en vergaderingen betreffende vlieggtuiggeluid? Droevig weinig.

Ik ga gewoon weer verder met de ontwikkeling van sonarsystemen. Hoe detecter en volg je een torpedo realtime in 3D? (O ja, reeds ontwikkeld, net zoals DINOS, alleen met wat meer hydrophones en wat ingewikkelder plaatsbepaling).

Neen, Olav, het is slecht gesteld met Nederland, een land van grijze middenmoters.


Geplaatst door OB uit Castricum

Nico

We moeten onderscheid maken tussen waarnemingstechniek: bijvoorbeel hoe een foto te maken, en het vertalen wat je ziet:
Hoe zwart een plek van een fotografische is plaat druk je uit in logaritmen, net als geluid, maar het aantal zwarte plekken tel je gewoon net als die vliegtuigen.

Dus dit keer gaat het even niet om het meetinstrument maar om wat je met de resultaten doet.

Olav

Geplaatst door Nico uit Den Haag

Olav,

waar ik op bedoel is, dat het al bij het exacte deel (metingen) mis gaat. De verschillende normen die worden gebruikt liggen in de interpretatiefase en deze normen zijn moeilijk te toetsen op hun werkelijkheidsgehalte voor overlast en daardoor veel moeilijker dan het gewoon meten
van geluid.

Wat je zegt t.a.v. het tellen van de vliegtuigen veraf, zo voelen al velen dat die manier een betere maat is voor verder van het vliegveld en dat gevoel deel ik.
De fotografische plaat is een aardige voorbeeld voor een maat. Maar dan weer, hoe moet die maat geijkt of gerelateerd worden. Slecht slapen, de hoeveelheid slaappillen, leerachterstand, noem maar op, het is heel moeilijk.



Nico