Een Schiphol-filiaal bij Lelystad zet de polder onvermijdelijk op slot

Woningbouw en luchtvaart verhouden zich slecht met elkaar. Dat geldt zeker in een land als Nederland waar ruimtelijke ordening millimeterwerk is. De gekozen weg tot dusver is altijd geweest: bouwen én vliegen, desnoods door te schipperen met wettelijke geluidsnormen.
Ook het nieuwe voorstel van minister Eurlings (verkeer) is welbeschouwd een non-keuze. Hij wil vakantiecharters verplaatsen van Schiphol naar Lelystad, om vervolgens weer huizen te kunnen bouwen in de Randstad. Want het gebied tussen Castricum en Leiden zit nu voor woningbouw goeddeels op slot, vanwege Schiphol. In de Flevopolder staan ook huizen; maar door keurig om Lelystad heen te vliegen, valt voor de polderbewoners al te veel vliegtuigherrie te voorkomen.

Helaas is het dan wel gedaan met de rust in natuurgebied de Oostvaardersplassen, blijkt op de reeds op de landkaart ingetekende aan- en afvliegroutes. En dat is niet het enige nadeel van het polderscenario. Juist in Flevoland is nog ruimte – zeker ook voor toekomstige woningbouw. Die ruimte komt onvermijdelijk onder druk te staan, gezien de voorspelbare groei van de luchtvaart. Binnen nu en vijftig jaar zal in de wijde regio rond vliegveld Lelystad dan eenzelfde probleem ontstaan als rondom Schiphol: getergde omwonenden, bestuurders die voor woningbouw geen kant op kunnen, politici die in arren moede de regeltjes maar weer aanpassen.

Dat moet anders kunnen. Het is in elk geval logisch om het vliegverkeer op één plaats te bundelen. Dus óf de Haarlemmermeer, óf de Flevopolder. Een rigoureuze verplaatsing van Schiphol naar Lelystad is misschien helemaal niet zo’n raar idee, maar ongetwijfeld zeer ingrijpend en kostbaar. Het beste alternatief is concentratie op Schiphol, maar dan ook alleen daar – en met respect voor het economische belang van de nationale luchthaven.

Dat laatste betekent niet dat de geluidsgrenzen van elastiek mogen zijn. Wel dat het echt afgelopen moet zijn met woningbouw in een flink gebied rond Schiphol, om op de bestaande locatie geen verdere belemmeringen te creëren. Dus: een duidelijk nee tegen bestuurders die aan het bouwverbod willen tornen. De luchthaven zal dan kunnen blijven groeien gezien de hoopgevende technologische ontwikkelingen. Vliegtuigen worden stiller, en door nauwkeuriger navigatieapparatuur kunnen ze zich beter aan de aan- en afvliegroutes houden, met als gevolg minder geluidshinder.

In dat scenario is woningbouw in de zuidelijke helft van de Flevopolder een logische optie, maar dan wel inclusief de broodnodige infrastructuur.